Φωτοβολταϊκά

Η εύκαμπτη λύση
Το υψηλό κόστος παραγωγής των πρώτων κρυσταλλικών φωτοβολταϊκών στοιχείων και η ακαμψία τους (άρα υψηλό κόστος τοποθέτησης και απώλειες από θραύσεις) ώθησαν από πολύ νωρίς στην έρευνα για εύκαμπτα στοιχεία με μαζικό τρόπο παραγωγής. Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανισθούν οι φωτοβολταϊκές μεμβράνες που - για ευνόητους λόγους - χρηματοδοτήθηκαν από εταιρείες όπως η Kodak. Ομως η αποδοχή τους υπήρξε το λιγότερο προβληματική, ως το 2006, οπότε το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ χρηματοδότησε με 42 εκατομμύρια δολάρια την εταιρεία Nanosolar. H εταιρεία αυτή είχε ιδρυθεί το 2002 από έναν απόφοιτο του Πανεπιστημίου Στάνφορντ που είχε βρει μια φθηνή μέθοδο παραγωγής φωτοβολταϊκής μεμβράνης από υλικό τύπου CIGS, τυπώνοντας τα στοιχεία πάνω σε ρολό αλουμινίου όπως περίπου εκτυπώνουν οι μηχανικοί τα σχέδιά τους! Η υπόσχεσή του ήταν πως θα επιτύγχανε τον πολυπόθητο στόχο της ηλιακής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας φθηνότερα από εκείνη της «ΔΕΗ».